ماکرو پرولاکتینمی و هایپرپرولاکتینمی
ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﯾﮏ ﻫﻮرﻣﻮن ﮔﻠﯿﮑﻮﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﯽ ﻣﺘﺮﺷﺤﻪ از ﻫﯿﭙﻮﻓﯿﺰ ﻗﺪاﻣﯽ اﺳﺖ، ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﺷﯿﺮزاﯾﯽ دوران ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ دارد. اﯾﻦ ﻫﻮرﻣﻮن ﻋﻼوه ﺑﺮﻧﻘﺶ آن در دوران ﺑﺎرداري، در ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﺸﺎر اﺳﻤﺰي، رﮔﺰاﯾﯽ و ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﯾﻤﻨﯽ ﻧﯿﺰ نقش مهمی ایفا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. وﺟﻮد ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﺎﻻي ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ در زﻧﺎن ﺑﺎ ﻧﺎزاﯾﯽ، ﺗﺮﺷﺢ ﻏﯿﺮﻃﺒﯿﻌﯽ ﺷﯿﺮ ﻗﻄﻊ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ، ﺧﺸﮑﯽ واژن و ﻣﻘﺎرﺑﺖ دردﻧﺎك و در ﻣﺮدان ﺑﺎ ازدﺳﺖ دادن ﻣﯿﻞ جنسی (Libido) همراه اﺳﺖ. ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﺳﺮم اﻧﺴﺎن، ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ اﻧﺪازه ﭼﻨﺪﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮده و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﻪ ﺳﻪ ﺷﮑﻞ در ﺳﺮم اﻧﺴﺎن وﺟﻮد دارد. ﻣﻮﻟﮑﻮل 23 ﮐﯿﻠﻮداﻟﺘﻮﻧﯽ، % 85 ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﺮم اﻓﺮاد ﻃﺒﯿﻌﯽ و ﻧﯿﺰ اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻨﻮﻣﺎ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ دﻫﺪ.
سایر اشکال شامل دیمر 50ﮐﯿﻠﻮداﻟﺘﻮﻧﯽ ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿن بزرگ و شکل خیلی بزرگ 150 تا 170 کیلودالتونی یا ماکروپرولاکتین است که Ma PRL نیز ناﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد . در اﮐﺜﺮ ﻣﻮارد ﻣﺎﮐﺮوﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﻣﺘﺸﮑﻞ از ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﻣﻮﻧﻮﻣﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻠﻮﺑﻮﻟﯿﻦ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﺮم ﺑﻪ وﯾﮋه IgG متصل اﺳﺖ، اﮔﺮﭼﻪ ﺳﺎﯾﺮ اﺷﮑﺎل ﻧﻈﯿﺮ اوﻟﯿﮕﻮﻣﺮ ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﮔﻠﯿﮑﻮزﯾﻠﻪ، ﮐﻪ داراي وزن ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻ ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺖ، ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﯿﻤﺎران دﭼﺎر اﻓﺰاﯾﺶ ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﺳﺮم، ﺷﮑﻞ ﻋﻤﺪه ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﺮم از ﻧﻮع ﻣﺎﮐﺮوﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﺑﻮده و از آﻧﺠﺎﯾﯿﮑﻪ اﯾﻦ ﻧﻮع ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﻧﺪازه ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ دارد ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺧﺮوج از ﻓﻀﺎي ﻋﺮوﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ، از ﻧﻈﺮ ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮏ ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل اﺳﺖ.
ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﺎﻻي ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ
ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﺎﻻي ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ در اﯾﻦ اﻓﺮاد اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﻋﻼﺋﻢ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻫﻤﺮاه ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻟﺬا ﻣﺎﮐﺮوﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻨﻤﯽ ﺑﺎﯾﺪ از ﻫﺎﯾﭙﺮﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻨﻤﯽ واﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﻋﻼﺋﻢ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ داﺷﺘﻪ و ﻧﯿﺎز ﺑﻪ درﻣﺎن دارد ﺗﻔﮑﯿﮏ ﺷﻮد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﻣﺎﮐﺮوﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻨﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺷﯿﻮع ﺑﯿﺸﺘﺮي از آﻧﭽﻪ ﻗﺒﻼً ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﺷﺪ، دارد و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﯿﻮع 10 ﺗﺎ40 درﺻﺪي از اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه را ﮔﺰارش ﻧﻤﻮده اﻧﺪ. در ﺻﻮرت ﻋﺪم وﺟﻮد ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮑﯽ از ﻣﻮارد زﯾﺮ، ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﮐﺮد، ﮐﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻤﺎر از ﻧﻈﺮ وﺟﻮد ﮐﺮوﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻨﻤﯽ را ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ.
1.عدم ﺗﺨﻤﮏﮔﺬاري ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﯽ ﻧﻈﻤﯽ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
٢. ﻗﻄﻊ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ و ﮔﺎﻻﮐﺘﻮره ﯾﺎ ﺗﺮﺷﺢ ﻏﯿﺮﻣﻌﻤﻮل ﺷﯿﺮ از ﭘﺴﺘﺎن
٣. ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻻﮐﺘﻮره
٤. ﺧﺸﮑﯽ واژن ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺎ ﻣﻘﺎرﺑﺖ دردﻧﺎك و از دﺳﺖ دادن ﻣﯿﻞ ﺟﻨﺴﯽ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ.
ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﺎﮐﺮوﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻨﻤﯽ
ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﺎﮐﺮوﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻨﻤﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ آزﻣﺎﯾﺶ ﺳﺎده ﮐﻪ در اداﻣﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ آن اﺷﺎره ﻣﯽﮔﺮدد، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻤﺎر را از ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﺑﺠﺎي درﻣﺎن و ﺗﺸﺨﯿﺺ، ﻧﻈﯿﺮ ﻓﻦ آوري ﻫﺎي ﺗﺼﻮﯾﺮﺑﺮداري ﭘﺮﻫﺰﯾﻨﻪ ﺧﻼص ﻧﻤﺎﯾﺪ . ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺎﮐﺮوﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻨﻤﯽ، ﺳﺎﯾﺮ ﻋﻮاﻣﻞ، ﺑﺨﺼﻮص ﻋﻮاﻣﻞ ﭘﯿﺶ ازآزﻣﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﺎذب پرولاکتین ﺳﺮم ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، را ﺑﻪ دﻗﺖ ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺮار داد. اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
1-4) ﺗﻐﯿﯿﺮات روزاﻧﻪ ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﺧﻮن: ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﻘﺪار ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﺳﺮم در ﺳﺎﻋﺎت ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺷﺐ، ﮐﻤﯽ ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﺧﻮاب ﻋﻤﯿﻖ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻘﺪار آن در ﺳﺎﻋﺎت ﻇﻬﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺟﻬﺖ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺻﺤﯿﺢ ﻣﻘﺪار ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﺳﺮم ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري ﺑﺎﯾﺪ در ﺣﺪﻓﺎﺻﻞ ﺑﯿﻦ 8 ﺗﺎ 11ﺻﺒﺢ ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد.
2-4) ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻫﯿﺠﺎن، اﺳﺘﺮس و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎي ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ: ﺑﯿﻤﺎر ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻫﯿﺠﺎن اﺳﺘﺮس، ﺗﺤﺮﯾﮏ ﭘﺴﺘﺎن ﻫﺎ
و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻗﺒﻞ از اﻗﺪام ﺑﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري، ﺑﯿﻤﺎر ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ ﻣﺪت ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺧﻮاﺑﯿﺪه ﯾﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻨﺪ و ﺷﺐ ﻗﺒﻞ از آزﻣﺎﯾﺶ از آﻣﯿﺰش ﺟﻨﺴﯽ ﺧﻮدداري ﮐﻨﺪ.
3-4) ﺗﺄﺛﯿﺮ داروﻫﺎ: اﺳﺘﺮوژن ﻫﺎ، ﻣﺴﺪودﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎي رﺳﭙﺘﻮر دوﭘﺎﻣﯿﻦ ﻧﻈﯿﺮ ﻓﻨﻮﺗﯿﺎزﯾﻦ و آﻧﺘﺎﮔﻮﻧﯿﺴﺖ ﻫﺎي دوﭘﺎﻣﯿﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺘﻮﮐﻠﺮوﭘﺮاﻣﯿﺪ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﺷﺪﯾﺪ ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ و داروﻫﺎي آﻧﺘﯽ ﺳﺎﯾﮑﻮﺗﯿﮏ ﻧﻈﯿﺮ ﻫﺎﻟﻮﭘﺮﯾﺪول، داروﻫﺎي ﺿﺪﻓﺸﺎرﺧﻮن و آﻧﺘﯽ ﻫﯿﺴﺘﺎﻣﯿﻦ ﻫﺎﯾﯽ نظیر ﺳﺎﯾﻤﺘﯿﺪﯾﻦ و راﻧﯿﺘﯿﺪﯾﻦ، اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺘﻮﺳﻂ در ﻣﻘﺪار ﭘﺮوﻻﮐﺘﯿﻦ ﺳﺮم را ﺳﺒﺐ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
در آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ﮔﻮﻫﺮدﺷﺖ، دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻣﺪوﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻗﺮاردادن ﻋﻮاﻣﻞ ﭘﯿﺶ از آزﻣﺎﯾﺶ ﺗﺪوﯾﻦ و ﻗﺒﻞ از آزﻣﺎﯾﺶ در اﺧﺘﯿﺎر ﺑﯿﻤﺎران گرامی ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ.