آنفلونزا عفونت ,ویروسی مجاری تنفسی بینی،گلو و ریه هاست .
اکثر افرادی که مبتلا به آنفلونزا می‌شوند خود به خود بهبود می‌یابند اما گاهی اوقات آنفلونزا و عوارض آن می‌تواند بسیار خطرناک وحتی منجر به مرگ شود.
شما برای محافظت از آنفلونزای فصلی میتوانید واکسن آن را دریافت کنید،اگرچه این واکسن ۱۰۰٪ موثر نیست اما احتمال ابتلا به
عوارض شدید آنفلونزا را کاهش می‌دهد.
به غیر از واکسن اقدامات دیگری را نیز میتوانید انجام دهید:
مثلا سطوح را تمیز و ضدعفونی کنید،دست ها را بشویید و در فصول سرد و اماکن شلوغ از ماسک استفاده کنید
علائم آنفلونزا
گلو درد
سرفه
احساس خستگی زیاد
آبریزش بینی
سر درد
تعریق و لرز
تب
دردهای عضلانی
در کودکان ممکن است به صورت بی‌قراری ظاهر شود. علائم در کودکان بیشتر از بزرگسالان و به شکل گوش درد،درد های شکمی،استفراغ و یا اسهال ظاهر می‌شوند.
در بعضی موارد،افراد چشم درد و آبریزش چشم داشته و در مواجهه با نور احساس ناراحتی می‌کنند.
چه زمانی باید به پزشک مراجه کرد؟
اکثرا افرادی که به آنفلونزا مبتلا می‌شوند می‌توانند در خانه درمان شوند و معمولا نیازی به پزشک ندارند.
اما اگرعلائم آنفلونزا دارید یا عوامل خطری مثل دیابت:فشار خون یا بیماری های قلبی دارید یا در سنین بالا هستید فورا به پزشک
مراجعه کنید.
شروع دارو های ضد ویروسی در عرض ۲ روز پس از بروز علائم ممکن است طول بیماری شما را کوتاه کند و باعث پیشگیری از
مشکلات جدی آنفلونزا گردد. هرچند داروهای ضد ویروسی جز در افراد در معرض خطر توصیه نمی‌شوند و درمان عمدتاً بر تخفیف علائم بیماری و جبران آب و مایعات متمرکز است.
اگر هر یک از علائم اورژانسی زیر را دارید حتما به پزشک مراجعه کنید:
تنگی نفس
کم آبی بدن
درد یا فشار قفسه سینه
سرگیجه مداوم
تشنج
خواب آلودگی و خستگی
ضعف شدید یا درد عضلانی
و این علائم برای کودکان شامل موارد زیر است،
تنفس سریع که با هر تنفسی دنده ها به سمت داخل کشیده می‌شوند.
تغییر رنگ لب به خاکستری یا آبی به علت کمبود اکسیژن
گریه بدون اشک و خشکی دهان و قطع ادرار
علائمی مثل تب یا سرفه که بهبود می‌یابند اما دوباره عود می‌کنند یا بدتر می‌شود
علل
آنفلونزا توسط ویروس ها ایجاد می‌شود.این ویروس ها به صورت قطرات در هوا انتشار می‌یابند و فرد سالم اگر این قطرات را
استنشاق کند به ویروس مبتلا شود.
ویروس از طریق لمس سطوح آلوده مثل صفحه کلید کامپیوتر و سپس لمس چشم،بینی و یا دهان با دستان آلوده نیز می‌تواند منتقل شود.
انتقال ویروس به دیگران ازحدود یک روز قبل از ظهور علائم تا حدود ۵ تا ۷ روز پس از شروع آن صورت می‌گیرد.
کودکان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است برای مدت بیشتری ویروس را انتقال دهند.
احتمال ابتلای افراد باردار به عوارض آنفلونزا،به ویژه در سه ماهه دوم و سوم بیشتر است.
افراد چاق، که شاخص توده بدنی (BMI) ۴۰ یا بالاتر دارند، بیشتر در معرض خطر عوارض آنفلونزا هستند.
اگر جوان و سالم هستید،آنفلونزا معمولا جدی نیست،هرچند ممکن است در زمان ابتلا به آن احساس بسیار ناخوشایندی داشته باشید اما
معمولا آنفلونزا در عرض یک یا دو هفته بدون هیچ عوارض ماندگاری از بین می‌رود. اما افراد در معرض خطر ممکن است پس از
آنفلونزا دچار مشکلات جسمی دیگری نیز شوند.
ابتلا به عفونت های دیگر می‌تواند باعث تشدید عوارض آنفلونزا شود ، این عوارض شامل بیماری هایی مثل گرفتگی سینوس یا
عفونت گوش می‌باشد.
عفونت ریه از دیگر عوارض آن می‌باشد.
عفونت عضله قلب یا پوشش قلب(پریکارد) ممکن است بعد از ابتلا به آنفلونزا رخ دهد و در برخی موارد افراد ممکن است دچار عفونت سیستم عصبی مرکزی شوند.
سایر عوارض عبارتند از:
تنگی نفس حاد
آسیب عضلانی به نام رابدومیولیز یا التهاب عضلانی که میوزیت نیز نامیده می‌شود.
بدتر شدن یک بیماری مزمن مانندآسم یا بیماری های کلیوی.
پیشگیری
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) واکسیناسیون سالانه آنفلونزا را برای افراد 6 ماهه و بالاتر که دلیل
پزشکی برای اجتناب از واکسن ندارند توصیه می کند.
دریافت واکسن احتمال ابتلا و در صورت ابتلا علائم آنفلونزا را کاهش می‌دهد
اگر واکسن در اواخر بارداری تزریق شود، واکسن آنفلونزا به محافظت از نوزاد در برابر آنفلونزا نیز
کمک می کند.
معمولا واکسنی که در هر سال در بازار موجود می‌باشد از شایع ترین ویروس ها طی چندسال اخیر تهیه شده است.
که این واکسن به صورت تزریقی و اسپری بینی موجود است. واکسن اسپری بینی برای افراد بین ۲ تا ۴۹ سال تایید شده است. اما برای برخی از گروه ها توصیه نمی شود، مانند:
افرادی که در گذشته واکنش آلرژیک شدید به واکسن آنفلونزا داشتند.
زنان باردار
بالغینی که آسپرین یا داروهای حاوی سالیسیلات مصرف می کنند.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و افرادی که در تماس نزدیک با افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند یا مراقبت از آنها را
بر عهده دارند.
کودکان 2 تا 4 ساله که در 12 ماه گذشته مبتلا به آسم یا تنگی نفس بوده اند.
افرادی که اخیراً داروهای ضد ویروسی برای آنفلونزا مصرف کرده اند.
افرادی که دارای نشت مایع مغزی نخاعی هستند.
در صورت تمایل به استفاده از واکسن به صورت اسپری، قبل از آن با پزشک مشورت کنید.
واکسن هایی به نام واکسن آنفلونزا با دز بالا وجود دارد که میتوانید به برخی از افراد در معرض خطر کمک کند تا نیاز به درمان
بستری نداشته باشند مثل افراد بالای ۶۵ سال
همچنین، قبل از دریافت واکسن آنفلونزا با پزشک در خصوص امکان بروز آلرژی به واکسن مشورت کنید. تزریق واکسن به ویژه در افرادی که به تخم‌مرغ حساسیت دارند، می‌تواند بسیار خطرناک باشد. افرادی که سابقه سندرم گیلن باره داشته اند نیز باید قبل از دریافت واکسن آنفلونزا با پزشک مشورت کنند. اگر نشانه‌های بیماری دارید، نیز قبلا از اقدام به واکسیناسیون با پزشک مشورت کنید، شاید نیاز باشد، تا زمان رفع علائم تزریق واکسن را به تعویق بیاندازید.
واکسن آنفلونزا 100% موثر نیست. بنابراین همواره اقدامات پیشگیری‌کننده لازم است:
دست هایتان را مرتب بشویید. دست های خود را به خوبی و اغلب با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه بشویید. اگر آب و صابون
دردسترس نیست، از یک ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل با حداقل 60 درصد الکل استفاده کنید. مطمئن شوید که دوستان و خانواده
شما، به خصوص بچه ها، اهمیت شستن دست ها را می دانند.
از دست زدن به صورت خود اجتناب کنید. دور نگه داشتن دست ها از چشم، بینی و دهان به دور نگه داشتن ویروس‌ها از شما
کمک می کند.
در هنگام سرفه و عطسه جلوی دهان و بینی خود را با کمک دستمال کاغذی یا در صورت عدم دسترسی به ان با آرنج خود بپوشانید
تمیز کردن مرتب سطوح
حتی الامکان از مکان های شلوغ پرهیز کنید یا اگر مجبور به تردد در مکان های شلوغ هستید حتما از ماسک استفاده کنید.
همچنین حتی الامکان از هرکسی که بیمار است دوری کنید.
اگر بیمار هستید در خانه استراحت کنید تا زمانی که احساس بهبودی نکردید و ۲۴ ساعت کامل بدون استفاده از هرگونه تب بر، تب نداشته باشید از خانه خارج نشوید.
اگر تب شما برگشت یا شروع به بدتر شدن کردید از دیگران دور بمانید تا زمانی که علائم شما بهبود یابد و بدون دارو به مدت ۲۴
ساعت تب نداشته باشید،انجام این کار احتمال انتقال بیماری به دیگران را کاهش می‌دهد.