نام آزمایش:  HumanT-cell lymphotropic virus PCR VIRAL LOUD Test(تشخیص کمی ژنوم ویروس اچ تی ال وی)

نام اختصاری: HTLV PCR VIRAL LOUD Test

نام های دیگر: HTLV DNA Quantitative PCR

نام بخش: Mulecular Genetic

نمونه مورد نیاز: نمونه خون وریدی

 

Human T-cell Lymphotropic Virus (HTLV) ویروس از خانواده رتروویروس ها (RNA Virus) می باشد که، عموما از طریق تماس خونی، رابطه جنسی محافظت نشده، یا از مادر به نوزاد در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می شود. دو نوع اصلی HTLV وجود دارد: HTLV-1 و HTLV-2. HTLV-1 با بیماری هایی مانند: لوسمی(لنفوم) سلول T بالغین (ATLL) و میلوپاتی مرتبط با HTLV) (HAM/TSP در ارتباط است، در حالی که HTLV-2 معمولاً کمتر بیماری زا می باشد.

کاربردهای تست PCR و Viral Load برای HTLV چه می باشند؟

تشخیص اولیه عفونت HTLV: PCR می تواند عفونت HTLV را در مراحل اولیه تشخیص دهد، حتی قبل از اینکه آنتی بادی ها در تست های سرولوژی قابل تشخیص باشند.

پیگیری درمان: در بیمارانی که تحت درمان هستند، تست بار ویروسی می تواند به بررسی میزان اثربخشی درمان کمک کند.

بررسی انتقال ویروس: تست PCR می تواند جهت بررسی انتقال ویروس از مادر به نوزاد و یا در موارد انتقال از طریق پیوند عضو و یا انتقال خون مفید باشد.

آمادگی قبل از آزمایش:

آمادگی و یا رژیم غذایی خاصی نیاز نمی باشد.لازم است، در صورت مصرف دارو با پزشک مشورت کرده و یا به کارشناس آزمایشگاه اطلاع داده شود.

روش انجام آزمایش:

□ نمونه گیری (نمونه خون).

□ استخراج ماده ژنتیکی (RNA) ویروس.

□ تقویت قطعات ماده ژنتیکی با استفاده از تکنیک PCR .

□ گزارش نتایج PCR به صورت کیفی (وجود یا عدم وجود ویروس) و یا کمی (بار ویروسی).

*روش PCR، جهت تعیین بار ویروسی HTLV، تایپ HTLV و آنالیز کلونال HTLV به کار می روند. همچنین از این روش، در صورت داشتن نتایج تست سرولوژی نامشخص (آنتی بادی غیرقابل قطعیت) استفاده می شود.

دامنه مرجع:

1) نتایج کیفی:

نتایج مثبت: نشان دهنده حضور ماده ژنتیکی HTLV (RNA) در نمونه می باشد.

نتایج منفی: نشان دهنده عدم حضور ماده ژنتیکی HTLV (RNA) در نمونه می باشد.

2) نتایج کمی:

بار ویروسی بالا: می تواند نشان دهنده افزایش فعالیت ویروسی و احتمالاً پیشرفت بیماری باشد.

  * بار ویروسی بالا: بیشتر از ۱ کپی RNA رتروویروس در هر ۱۰۰ سلول.

بار ویروسی پایین یا غیرقابل تشخیص: می تواند نشان دهنده کنترل مناسب عفونت و یا پاسخ مثبت ویروس به درمان باشد.

  * بار ویروسی پایین: کمتر از ۱ کپی RNA رتروویروس در هر ۱۰۰ سلول.

عوامل افزایش دهنده HTLV PCR VIRAL LOUD Test کدامند؟

□ بیماری های مرتبط با HTLV (ATLL یا HAM/TSP).

□ فعالیت مجدد ویروس در صورت مصرف کورتیکواستروئیدها و یا عفونت HIV همزمان.

□ آلودگی نمونه (Contamination) با ماده ژنتیکی ویروسی از منابع خارجی.

□ تقویت بیش از حد ماده ژنتیکی (Overamplification).

عوامل کاهش دهنده HTLV PCR VIRAL LOUD Test کدامند؟

عوامل بیولوژیک (مربوط به بیمار و یا ویروس):

الف) برخی افراد به طور ذاتی بار ویروسی بسیار پایینی در خون دارند (کمتر از ۱ کپی DNA در هر ۱۰۰ سلول).

ب) در برخی افراد، ویروس می تواند به صورت نهفته (غیرفعال) در لنفوسیت های T باقی مانده و در خون قابل تشخیص نباشد.

مرحله پنجره (Window Period): در مراحل ابتدایی عفونت، ویروس هنوز به اندازه کافی تکثیر نشده و ماده ژنتیکی آن در خون وجود ندارد.

مهار PCR (PCR Inhibition): وجود مواد مهارکننده ها در نمونه (هپارین، همگلوبین، یا املاح خون).

داروهای ضد ویروسی.

مقادیر ناکافی ماده ژنتیکی .(RNA)

تقویت سیستم ایمنی قوی.

عوامل ایجاد کننده تداخل در آزمایش HTLV PCR VIRAL LOUD Test چه هستند؟

1) عوامل ایجاد کننده پاسخ مثبت کاذب:

آلودگی نمونه (Contamination): آلودگی نمونه مورد بررسی با DNA یا RNA ویروسی خارجی.

واکنش متقاطع (Cross-reactivity): گاهی اوقات ممکن است، پرایمرهای استفاده شده در PCR، با توالی های ژنتیکی مشابه با ویروس ها یا ارگانیسم های دیگر واکنش نشان دهند.

مشکلات تکنیکی: اختلال در استخراج RNA یا تقویت ژنتیکی.

2) عوامل ایجاد کننده پاسخ منفی کاذب:

بررسی ویروس در مرحله پنجره (Window Period): در مراحل اولیه عفونت، ممکن است مقدار ماده ژنتیکی ویروس در خون، مقداری نباشد که توسط روش PCR شناسایی شود.

بار ویروسی بسیار پایین: در برخی افراد مبتلا به HTLV، به طور طبیعی بار ویروسی بسیار پایین می باشد و این مقدار می تواند زیر حد تشخیص توسط تست PCR باشد.

تخریب نمونه: نموه گیری و نگهداری نامناسب نمونه ممکن است، باعث تخریب و از دست رفتن RNA ویروسی شوند.

مهار PCR (PCR Inhibition) : وجود مهار کننده هایی مانند: هپارین، همگلوبین، یا سایر مهارکننده ها می توانند فرآیند PCR را مختل کنند.

تنوع ژنتیکی ویروس: جهش های ژنتیکی در ویروس می توانند باعث شوند که، پرایمرها و یا پروب های مورد استفاده در PCR نتوانند به درستی به توالی های هدف خود متصل شوند.