نام آزمایش: (Chla /G ) Chlamydia Test
کلامیدیا (Chlamydia) یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) ایجاد می‌شود. این عفونت می‌تواند هم مردان و هم زنان ایجاد شود. اغلب بدون علامت است، اما اگر درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی مانند ناباروری، درد مزمن لگن (PID) ، حاملگی خارج رحمی و افزایش خطر ابتلا به سایر عفونت های مقاربتی (HIV) ایجاد کند. آزمایش Chlamydia (کلامیدیا) برای تشخیص عفونت حاصل از باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) انجام می شود.
□ افراد زیر ۲۵ سال فعال از نظر جنسی.
□ افرادی دارای شریک جنسی جدید یا چند شریک جنسی و عدم استفاده از کاندوم.
□ افرادی دارای علائم عفونت کلامیدیا:
* زنان: خونریزی بین سیکل های قاعدگی و بعد از برقراری رابطه جنسی ، مقاربت دردناک، ترشحات غیر طبیعی واژن، تکرر ادرار همراه با درد.
* مردان: ترشحات چرکی شیری رنگ از آلت تناسلی و تکرر ادرار همراه با درد.
□ زنان باردار: به عنوان بخشی از غربالگری های معمول دوران بارداری.
□ افراد با تشخیص عفونت های مقاربتی دیگری مانند: سوزاک (عامل ایجاد کننده: نیسریا گونوره آ).
□ مردان همجنس‌گرا یا دوجنس‌گرا: به دلیل افزایش خطر عفونت های مقاربتی.
علائم عفونت ناشی از کلامیدیا چیست؟
□ زنان: ترشحات غیرطبیعی واژن، سوزش ادرار، درد در زمان برقراری رابطه جنسی، درد زیر شکم، خونریزی بین قاعدگی.
□ مردان: ترشحات از آلت تناسلی، سوزش ادرار، ایجاد درد و تورم بیضه ها.
آمادگی قبل از آزمایش:
نیازی به ناشتایی نمی باشد. در مورد استفاده از از آنتی بیوتیک ها یا استفاده از دوش یا کرم های واژینال در زنانباید به پزشک اطلاع داد. ممکن است توصیه شود تا 24 ساعت قبل از آزمایش نمونه های واژینال از استفاده از آنها خودداری شود، زیرا ممکن است بر نتایج آزمایش تأثیرگذار باشند. قاعدگی تاثیری بر نتایج نخواهد داشت. در مورد نمونه ادرار، ممکن است توصیه شود که یک تا دو ساعت پس از آخرین دفع ادرار، به جمع آوری نمونه ها پرداخته شود.
روش انجام آزمایش:
1) تست NAAT (تست تقویت اسید نوکلئیک): این تست دقیق ترین و رایج ترین روش برای تشخیص کلامیدیا بوده و می تواند DNA یا RNA باکتری را در نمونه های ادرار یا سواب از ناحیه تناسلی (واژن، دهانه رحم، مجرای ادراری، مقعد) شناسایی کند.
2) Cell Culture (کشت باکتریایی): این روش کمتر رایج است و معمولاً در موارد خاص از این تست استفاده می شود. نمونه از ناحیه عفونی گرفته شده و در محیط کشت رشد داده می شود. این روش معمولا زمانبر بوده و دقت کمتری نسبت به NAAT دارد.
3) تست های Serology (Antibody Test): این تست ها آنتی بادی های IgG یا IgM علیه کلامیدیا را در خون مورد بررسی قرار می دهند. از این تست معمولاً برای تشخیص عفونت های گذشته یا مزمن استفاده می شود، نه عفونت های فعال. مثبت بودن آنتی بادی IgG نشان دهنده مواجهه قبلی با باکتری کلامیدیا می باشد.
4) آزمایش آنتی ژن (Antigen Test): این آزمایش پروتئین های خاص موجود در باکتری کلامیدیا (آنتی ژن) را شناسایی می‌کند. این تست دقت کمتری نسبت به تست NAAT دارا می باشد.
دامنه مرجع:
□ آزمایش: NAAT (Nucleic Acid Amplification Test)
* مثبت: وجود ماده ژنتیکی کلامیدیا در نمونه مورد نظر، نشان دهنده عفونت فعال می باشد.
* منفی: عدم وجود ماده ژنتیکی کلامیدیا در نمونه مورد نظر، نشان دهنده عدم عفونت می باشد.
□ کشت سلولی: (Cell Culture)
* مثبت: رشد باکتری کلامیدیا در محیط کشت، نشان دهنده عفونت فعال می باشد.
* منفی: عدم رشد باکتری کلامیدیا در محیط کشت، نشان دهنده عدم عفونت می باشد.
□ آزمایش آنتی ژن (Antigen Test)
* مثبت: وجود آنتی‌ژن کلامیدیا در نمونه مورد نظر ، نشان دهنده عفونت فعال می باشد.
* منفی: عدم وجود آنتی‌ژن کلامیدیا در نمونه مورد نظر، نشان‌دهنده عدم عفونت است.
□ آزمایش سرولوژی (Serology) :
* مثبت: وجود آنتی بادی ضد کلامیدیا در خون، می تواند نشان دهنده عفونت فعلی یا قبلی باشد.
* منفی: عدم وجود آنتی بادی ضد کلامیدیا در خون، نشان دهنده عدم عفونت می باشد.
عوامل افزایش دهنده عفونت با Chlamydia کدامند؟
□ رفتارهای جنسی پرخطر: افزایش تعداد شرکای جنسی، عدم استفاده از کاندوم، رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی بدون محافظت.
□ انتقال از مادر به نوزاد: هنگام عبور از کانال زایمان.
□ سن: جوانان و نوجوانان زیر ۲۵ سال.
□ سابقه ابتلا به عفونت های مقاربتی: سابقه قبلی ابتلا به کلامیدیا یا سایر عفونت های مقاربتی) (STIs.
□ جنسیت: زنان: به دلیل آناتومی دستگاه تناسلی، معمولا زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به کلامیدیا هستند. همچنین، □ عفونت در زنان اغلب بدون علامت بوده و ممکن است دیر تشخیص داده شود.
□ ضعف سیستم ایمنی: بیماری های تضعیف کننده سیستم ایمنی مانند: HIV/AIDS، دیابت کنترل نشده، مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مانند: کورتیکواستروئیدها، داروهای مورد استفاده پس از پیوند عضو.
□ مصرف الکل و مواد مخدر: می‌توانند رفتارهای جنسی پرخطر را افزایش دهند و خطر ابتلا به کلامیدیا را بالا ببرند
□ سابقه جراحی: سابقه جراحی های لگنی.
□ بارداری: به علت تغییرات هومونی و فیزیولوژیکی.
عوامل کاهش دهنده عفونت با Chlamydia کدامند؟
□ استفاده از کاندوم.
□ کاهش تعداد شرکای جنسی.
□ انجام آزمایش‌های منظم.
□ آموزش و آگاهی.
□ درمان به موقع و همزمان بیمار و شریک جنسی او.
□ پرهیز از مصرف الکل و مواد مخدر.
□ تقویت سیستم ایمنی با تغذیه سالم.
□ پرهیز از رابطه جنسی در صورت مبتلا بودن به عفونت ناشی از کلامیدیا.
عوامل ایجاد کننده تداخل با آزمایش Chlamydia چه هستند؟
عوامل ایجاد کننده نتایج منفی کاذب:
□ نمونه‌گیری نادرست: سواب به اندازه کافی از ناحیه عفونی نمونه مورد نظر را برندارد.
□ زمان نمونه‌گیری: نمونه گیری خیلی زود و یا نمونه‌گیری خیلی دیر.
□ مصرف آنتی بیوتیک ها قبل از انجام آزمایش: به علت کاهش تعداد باکتری ها در نمونه.
□ واکنش سیستم ایمنی: سرکوب باکتری به طور موقت به علت اختلال در سیستم ایمنی.
سایر عوامل ایجاد کننده تداخل:
□ عفونت های همزمان: عفونت های همزمان با سایر باکتری ها (نیسریا گنوره آ عامل سوزاک).
□ تداخل با مواد شیمیایی: استفاده از لوبریکانت یا اسپرم‌کش.
□ بارداری: به علت تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی.
□ اختلال در نمونه: وجود آنتی بادی ضد هسته (ANA) ، نمونه های همولیز شده، لیپمیک شدید، ذرات فیبرین.
درمان کلامیدیا:
□ آنتی‌بیوتیک ها: درمان با استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی مانند: آزیترومایسین یا داکسی سایکلین انجام می شود.
□ انجام درمان همزمان شریک جنسی: برای جلوگیری از عفونت مجدد، شریک جنسی فرد مبتلا نیز باید درمان شود.
□ پرهیز از رابطه جنسی: تا پایان درمان و بهبودی کامل باید از انجام رابطه جنسی پرهیز شود.
نمونه مورد نیاز: خون وریدی (سرم)، نمونه ادرار، نمونه مقعدی، نمونه های واژینال
آزمایش های مکمل: آزمایش تریکوموناس، تست سیفلیس، آزمایش سوزاک