تست آلرژی

چه زمانی آزمایش آلرژی توصیه می شود؟

در زمان بروز علائم یک واکنش آلرژیک، مانند:

□ رینیت آلرژیک یا تب یونجه: (آبریزش بینی، عطسه، خس خس سینه، خارش چشم یا پوست (کهیر)، سوزن سوزن شدن اطراف لب ها و تورم).

□ آلرژی های خوراکی: معمولاً در عرض 30 دقیقه پس از خوردن اتفاق می افتد، اما می تواند تا دو ساعت بعد از آن هم رخ دهد: * علائم پوستی مانند: کهیر، تورم صورت، لب ها یا زبان، یا خارش.

* علائم تنفسی مانند: سرفه، خس خس سینه، تنگی نفس، گرفتگی قفسه سینه یا گلو.

* علائم گوارشی مانند: حالت تهوع، اسهال و استفراغ، درد و گرفتگی شکم.

* علائم قلبی عروقی مانند: رنگ پریدگی پوست، نبض ضعیف، سرگیجه یا سبکی سر.

□ شوک آنافیلاکتیک: (دارای علائمی مانند: کهیر یا تورم، مشکل تنفسی، افت شدید فشار خون می باشد و بسیار خطرناک است).

□ نظارت بر بیماران مبتلا به آسم

□ آلرژی های تماسی (احساس سوزش روی پوست یا تاول، کهیر و تورم، بثورات پوستی خارش دار).

آمادگی قبل از آزمایش:

باید از مصرف داروهای آلرژی مانند آنتی هیستامین ها، سه تا هفت روز قبل از آزمایش آلرژی خودداری شود.

 

 

روش های تشخیصی آزمایش:

1)تست پوستی  (Skin Test):

الف: تست خراش پوستی :(Skin Prick Test) در این روش، مقدار کمی از آلرژن ‌های مشکوک روی پوست قرار می‌گیرد و سپس پوست به آرامی خراش داده می‌شود. اگر فرد به آن آلرژن حساسیت داشته باشد، بعد از حدود 15 دقیقه، در محل خراش قرمزی، تورم یا خارش ایجاد می‌شود. این آزمایش، آلرژی های موجود در هوا، آلرژی های غذایی و آلرژی به پنی سیلین را بررسی میکند.

ب: تست داخل ‌جلدی :(Intradermal Test) در این روش، مقدار کمی از آلرژن به داخل لایه‌ های پوست تزریق می‌شود. این تست معمولاً برای تشخیص آلرژی به داروها یا نیش حشرات و محرک های موجود در هوا استفاده می‌شود.

ج: تست پچ :(Patch Test) در این روش، آلرژن‌ ها (مانند: مواد عطری در لوازم آرایشی، نیکل) روی پچ‌ هایی قرار می‌گیرند و به مدت ۴۸ تا 92 ساعت روی پوست چسبانده می‌شوند. این تست معمولاً برای تشخیص آلرژی ‌های تماسی مانند اگزما به کار برده می شوند.

۲) تست خون  :(Blood Test)

الف: تست IgE اختصاصی :(Specific IgE Test) این تست میزان آنتی‌بادی‌ های IgE اختصاصی را برای آلرژن ‌های خاص در خون اندازه‌گیری می‌کند. در این تست از بیمار خون گرفته شده و سپس آلرژن ها به نمونه خون اضافه می شوند و سطح ایمونوگلوبولین (IgE) را که یک آنتی بادی درگیر در آلرژی است، اندازه گیری می کند. این آنتی ‌بادی ‌ها در پاسخ به آلرژن ‌ها تولید می‌شوند و نشان‌دهنده حساسیت فرد به آن آلرژن خاص هستند. گاهی اوقات پزشک سطح IgE  کل را بررسی می کند. افزایش سطح IgE کل معمولاً به این معنی است که یک فرد سطوح بالایی از IgE خاص را نیز خواهد داشت، این حالت آتوپیک نامیده می شود.

ب: تست :RAST (RadioallergosorbentTest) این تست یکی از قدیمی‌ترین تست های آلرژی است و میزان IgE اختصاصی را برای آلرژن‌های خاص اندازه‌گیری می‌کند.

3) تست چالش خوراکی  (Oral Food Challenge):

در این تست، فرد مشکوک به آلرژی زیر نظر پزشک، مقدار کمی از غذا  یا دارویی را که مشکوک به ایجاد آلرژی است مصرف می‌کند. سپس واکنش‌ های بدن به دقت بررسی می‌شود. از این تست معمولاً برای تشخیص آلرژی‌ های غذایی و دارویی استفاده می کنند.

۴) تست حذف رژیم غذایی  (Elimination Diet):

در این روش، برای مدتی غذاهای مشکوک به ایجاد آلرژی را از رژیم غذایی حذف می‌شود. سپس به تدریج این غذاها دوباره به رژیم اضافه می‌شوند تا مشخص شود کدام غذا عامل ایجاد علائم آلرژی است.

۵) تست عملکرد ریه  (Pulmonary Function Test):

این تست برای تشخیص آلرژی‌های تنفسی مانند آسم استفاده می‌شود. در این تست، عملکرد ریه‌ها و میزان جریان هوا در ریه‌ها اندازه‌گیری می‌شود.

۶) تست تحریک نازال  (Nasal Provocation Test) :

در این تست، مقدار کمی از آلرژن به داخل بینی اسپری می‌شود و سپس واکنش‌های بینی مانند عطسه، خارش یا گرفتگی بینی بررسی می‌شود. این تست معمولاً برای تشخیص آلرژی‌های بینی استفاده می‌شود.

۷) تست چالش دارویی (Drug Challenge Test):

در این تست، فرد زیر نظر پزشک، مقدار کمی از داروی مشکوک به ایجاد آلرژی را مصرف می‌کند و سپس واکنش ‌های بدن بررسی می شود.

*ریسک های تست های آلرژی: برخی تست ‌ها مانند: تست چالش خوراکی (Oral Food Challenge) و تست پوستی Skin) (Test می توانند باعث ایجاد واکنش‌های شدید آلرژیک (شوک آنافیلاکتیک) شوند، بنابراین حتما باید با نظارت پزشک انجام بگیرند.

نتایج آزمایش:

□ منفی: آلرژی به ماده یا ماده های مورد بررسی وجود ندارد. به ندرت نتیجه آزمایش آلرژی منفی کاذب (نادرست) می شود.

□ مثبت: آلرژی به ماده یا ماده های مورد بررسی وجود دارد. نتیجه مثبت کاذب نشان می دهد که آلرژی به یک آلرژن وجود دارد در حالی که در واقعیت این گونه نیست. معمولا  احتمال بروز نتایج  مثبت کاذب در آزمایش خون (IgE) بیشتر می باشد.

 

عوامل ایجاد کننده تداخل با تست آلرژی کدام هستند؟

1)داروها:

* آنتی ‌هیستامین‌ها: این داروها می‌توانند پاسخ آلرژیک را سرکوب کرده و نتایج آزمایش پوستی را منفی کاذب نشان دهند.

* کورتیکواستروئیدها: مصرف طولانی‌ مدت این داروها ممکن است باعث کاهش پاسخ ایمنی شوند.

* داروهای ضد افسردگی: برخی از این داروها مانند آمیتریپتیلین (الاویل) می‌توانند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند.

* بتا بلوکرها: این داروها ممکن است باعث تشدید واکنش های آلرژیک شوند.

* داروهای ضدآسم یا آنتی‌ بادی مونوکلونال: ضدIgE ، اومالیزوماب (Xolair)

2) سن:

* کودکان زیر ۶ ماه ممکن است پاسخ ایمنی کاملی نداشته باشند پس نتایج آزمایش ممکن است نادرست باشد.

* افراد مسن نیز ممکن است پاسخ ایمنی ضعیف‌تری نشان دهند.

 

3) بیماری های پوستی:

*اگزما یا پسوریازیس می‌توانند باعث ایجاد اختلال در نتایج آزمایش پوستی آلرژی شوند.

۴) سابقه پزشکی :

* سابقه شوک آنافیلاکسی ممکن است انجام آزمایش پوستی را خطرناک کند.

* بیماری‌های مزمن مانند: HIV یا سرطان با تضعیف سیستم ایمنی می توانند باعث ایجاد نتایج کاذب در آزمایش شوند.

5) رژیم غذایی: برخب از مواد غذایی مانند: فلفل، بادمجان، گوجه فرنگی، بادام زمینی، عسل و…

6) آلودگی محیطی: قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها قبل از آزمایش می‌تواند نتایج را تحت تأثیر قرار دهد.

۷) خطای آزمایشگاهی

آزمایشگاه تخصصی و فوق تخصصی گوهردشت آماده ارائه بهترین خدمات برای شما عزیزان میباشد.

نمونه مورد نیاز: خون وریدی