نام آزمایش: Anti Gliadin (IgG) (آنتی بادی ضد پروتئین گلیادین IgG)
نام اختصاری: Gliadin(G)
نام بخش: Immunoassays-Autoimmune Diseases
نمونه مورد نیاز: خون وریدی، مدفوع
آنتی بادی ضد گلیادین IgG یکی از انواع اتوآنتی بادی هایی است که سیستم ایمنی بدن در پاسخ به گلیادین، بخشی از پروتئین گلوتن موجود در گندم، جو و برخی غلات تولید می کند. این آنتی بادی در تشخیص اختلالات مرتبط با گلوتن مانند بیماری سلیاک و حساسیت غیرسلیاکی به گلوتن (NCGS) نقش دارد.
چه زمانی انجام آزمایش Gliadin(G) توصیه می شود؟
□ وجود علائم: گوارشی (اسهال چرب، نفخ، درد شکمی) یا غیرگوارشی (خستگی، سردرد، درد مفاصل، اگزما).
□ تشخیص بیماری سلیاک: این تست به عنوان بخشی از پنل سرولوژیک جهت شناسایی پاسخ سیستم ایمنی به گلوتن استفاده می شود. در بیماران مبتلا به سلیاک، سیستم ایمنی به گلوتن حمله کرده و به پرزهای روده آسیب می رساند.
□ پیگیری اثربخشی رژیم بدون گلوتن: کاهش سطح Anti-Gliadin IgG پس از شروع رژیم، نشاندهنده پایبندی بیمار به درمان است.
□ تشخیص حساسیت غیرسلیاکی به گلوتن (NCGS): در برخی موارد، سطح بالای این آنتی بادی در افراد بدون بیماری سلیاک مانند (NCGS) نیز مشاهده می شود.
آمادگی قبل از آزمایش:
ناشتایی به مدت 12-8 ساعت قبل از انجام آزمایش ن می باشد. لازم است در صورت مصرف دارو، با پزشک مشورت کرده و یا به کارشناس آزمایشگاه اطلاع داده شود.
روش انجام آزمایش:
□ الایزا (EIA).
دامنه مرجع:
□ افزایش سطح (مثبت): ≥50 U/ml. می تواند نشان دهنده بیماری سلیاک، NCGS، یا سایر اختلالات خودایمنی (بیماری های کبدی یا روماتیسمی) باشد. در ۵۰٪ موارد NCGS مثبت می شود، اما به دلیل اختصاصیت پایین، نیاز به تأیید با تست های تکمیلی دیگر مانند Anti-tTG IgA/IgG یا بیوپسی روده دارد.
□ کاهش سطح (منفی): <25 U/ml. معمولاً نشان دهنده عدم واکنش سیستم ایمنی به گلوتن می باشد. این نتیجه ممکن است به دلیل رعایت رژیم بدون گلوتن یا نقص سیستم ایمنی ثانویه (مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی) اتفاق بیفتد. البته قابل ذکر است که نتایج منفی تست، ابتلای فرد به بیماری سلیاک یا درماتیت هرپتی فرم را به طور قطعی رد نمی کند و نیاز به انجام آزمایش های تکمیلی دارد.
عوامل افزایش دهنده سطح Gliadin(G) کدامند؟
□ مصرف گلوتن: رژیم غذایی سرشار از گلوتن (محصولات گندم، جو، چاودار).
□ بیماری سلیاک: افزایش سطح آنتی بادی به علت حمله سیستم ایمنی به گلیادین.
□ حساسیت غیرسلیاکی به گلوتن (NCGS): افزایش آنتی بادی در برخی افراد بدون وجود سلیاک بعد از مصرف گلوتن.
□ برخی بیماری های خودایمنی دیگر: آرتریت روماتوئید، لوپوس یا هپاتیت خودایمنی.
□ عفونت ها یا التهاب روده: عفونت های باکتریایی/ ویروسی، بیماری های التهابی روده (کرون).
□ عوامل ژنتیکی: تولید بیشتر آنتی بادی ضد گلیادین در افراد دارای ژن های HLA-DQ2/DQ8.
عوامل کاهش دهنده سطح Gliadin(G) کدامند؟
□ رژیم غذایی بدون گلوتن: حذف کامل گلوتن از رژیم غذایی، طی 12-6 ماه.
□ برخی داروها: کورتیکواستروئیدها، آزاتیوپرین.
□ کمبود ایمونوگلوبولین ها: پایین بودن سطح IgG در افراد با کمبود IgA، به دلیل ایجاد اختلالات کلی در سیستم ایمنی بدن.
□ سن پایین (کودکان زیر ۲ سال): پاسخ آنتی بادی ضعیفتر به علت سیستم ایمنی نابالغ کودکان.
عوامل ایجاد کننده تداخل در آزمایش Gliadin(G) کدامند؟
1) عوامل ایجاد کننده نتایج مثبت کاذب:
□ برخی بیماری های خودایمنی دیگر: آرتریت روماتوئید، لوپوس، هپاتیت خودایمنی، بیماری های تیروئیدی.
□ عفونت ها یا التهاب روده: عفونت های باکتریایی (هلیکوباکتر پیلوری) یا ویروسی، بیماری التهابی روده (IBD)، سندرم روده تحریک پذیر (IBS).
□ بیماری های کبدی: سیروز کبدی، هپاتیت.
□ واکنش متقاطع (Cross-Reactivity): آنتی بادی های تولید شده علیه پروتئین های مشابه گلیادین در برخی غذاهای دیگر(شیر، تخم مرغ، ذرت).
□ افزایش سن: در افراد مسن، گاهی افزایش سطح IgG بدون ارتباط با گلوتن مشاهده می شود.
2) عوامل ایجاد کننده نتایج منفی کاذب:
□ رژیم بدون گلوتن قبل از آزمایش: حذف گلوتن از رژیم غذایی (حتی برای مدت کوتاه).
□ کمبود ایمونوگلوبولین ها: کاهش سطح IgG در افراد با کمبود IgA.
□ مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی: کورتیکواستروئیدها، آزاتیوپرین، اینفلیکسیماب.
□ زمانبندی نامناسب انجام آزمایش: انجام تست بلافاصله پس از مواجهه با گلوتن یا پیش از تولید آنتی بادی کافی.
□ کودکان زیر ۲ سال: وجود سیستم ایمنی نابالغ.
□ خطا در نمونه گیری یا نگهداری نمونه: نمونه خون نامناسب یا ذخیره سازی نادرست نمونه.
آزمایشگاه ژنتیک گوهردشت آماده ارائه بهترین خدمات برای شما عزیزان میباشد.