نام آزمایش: Anti Brucella Ab (IgM) (آنتی بادی ضدباکتری بروسلا از کلاس IgM)
نام اختصاری: (Brucella(M
نام بخش: Immunoassays-Infectious Diseases
نمونه مورد نیاز: خون وریدی
آزمایش های مکمل: IgG بروسلا، تست کومبز رایت، اندازه گیری IgA، کشت خون یا مغز استخوان
تب مالت (بروسلوز)، یک بیماری مشترک بین انسان و دام می باشد که از طریق مصرف محصولات لبنی غیرپاستوریزه، تماس با حیوانات آلوده و یا استنشاق باکتری منتقل می شود. علائم شایع این بیماری شامل: تب، تعریق، درد عضلان و خستگی است. در موارد مزمن، ممکن است آرتریت، اندوکاردیت و یا درگیری عصبی رخ دهد. در زنان باردار، عفونت فعال می تواند منجر به سقط جنین و یا عوارض شدید بارداری شود.
آزمایش Anti Brucella Ab (IgM)جهت تشخیص عفونت فعال یا اخیر ناشی از باکتری بروسلا (عامل بیماری تب مالت یا بروسلوز) استفاده می شود.
چه زمانی انجام آزمایش Anti Brucella Ab (IgM) توصیه می شود؟
□ تشخیص عفونت حاد بروسلوز.
□ پیگیری چگونگی پاسخ بیمار به درمان.
□ تمایز بین عفونت حاد و مزمن.
آمادگی قبل از آزمایش:
نیازی به ناشتایی نمی باشد. لازم است در صورت مصرف دارو، با پزشک مشورت کرده و یا به کارشناس آزمایشگاه اطلاع داده شود.
نمونه گیری در مرحله حاد بیماری (هفته اول عفونت) انجام شده و تکرار آن، پس از ۲ تا ۳ هفته جهت بررسی افزایش تیتر آنتی بادی انجام می گیرد.
روش انجام آزمایش:
□ روش الایزا (ELISA): جهت تفکیک IgG و IgM.
□ آزمایش رایت (Wright): جهت شناسایی آنتی بادی های غیراختصاصی (تست تاییدی نتایج مثبت الایزا).
□ آزمایش آگلوتیناسیون (Agglutination Test).
□ تکنیک های مولکولی (PCR): جهت شناسایی DNA باکتری.
□ روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (Indirect Immunofluorescence Assay | IFA).
دامنه مرجع:
۱) روش الایزا (ELISA):
□ سطوح مثبت: شاخص ≥ 1/1 (IU/mL) (Index ≥ 1/1).
□ سطوح منفی: شاخص < 9/0 (IU/mL) (Index < 9/0).
□ مبهم (Equivocal): شاخص 1/1-9/0 (نیاز به تکرار آزمایش پس از 2-1 هفته).
۲) روش آگلوتیناسیون SAT) یا (Wright Test:
□ تیتر مثبت: تیتر ≥ ۱:۸۰ در مناطق اندمیک (ایران، خاورمیانه).
□ تیتر منفی: تیتر < ۱:۸۰.
عوامل افزایش دهنده سطح Anti Brucella Ab (IgM) کدامند؟
□ عفونت فعال و یا اخیر بروسلوز: افزایش تولید IgM در مراحل اولیه عفونت (۲ تا ۳ هفته پس از مواجهه با باکتری) مانند: تماس اخیر با حیوانات آلوده (گاو، گوسفند، بز) و یا مصرف لبنیات غیرپاستوریزه.
□ واکنش متقاطع (Cross-reactivity): با برخی باکتری ها مانند سالمونلا، یرسینیا، یا فرانسیسلا تولارنسیس.
□ مناطق اندمیک: احتمال افزایش سطح پایه IgM در مناطق با شیوع بالای بروسلوز (ایران).
□ عفونت های هم زمان: وجود سایر عفونت ها در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف.
□ عود بیماری: در موارد مزمن.
عوامل کاهش دهنده سطح Anti Brucella Ab (IgM) کدامند؟
□ درمان موفق با آنتی بیوتیک: کاهش تیتر IgM پس از ۴ تا ۶ هفته درمان، نشان دهنده پاسخ مناسب به درمان می باشد.
□ مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی: کورتیکواستروئیدها و یا داروهای شیمی درمانی.
□ عفونت مزمن: در فاز مزمن بروسلوز، سطح IgM کاهش یافته و IgG غالب می شود.
□ نمونه گیری زود هنگام: در مراحل اولیه عفونت (هفته اول)، IgM هنوز به سطح قابل تشخیص نرسیده است.
□ پاسخ ضعیف سیستم ایمنی: در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی (HIV).
عوامل ایجاد کننده تداخل در آزمایش Anti Brucella Ab (IgM) چه هستند؟
1) عوامل ایجاد کننده نتایج مثبت کاذب:
□ ایجاد واکنش متقاطع (Cross-reactivity): باعفونت هایی مانند تب مالت Yersinia enterocolitica O:9)، Francisella tularensis، (Vibrio cholerae و یا بیماری های انگلی (مالاریا).
□ وجود بیماری های خودایمنی: (آرتریت روماتوئید، لوپوس) که باعث تولید فاکتور روماتوئید (RF) یا آنتی بادیهای غیراختصاصی می شوند.
□ تداخلات سرمی: وجود آنتی بادی های هتروفیل و یا پروتئین های التهابی (CRP).
□ خطاهای آزمایشگاهی: آلودگی نمونه، استفاده از کیت های آسیب دیده، تفسیر نادرست نتایج.
□ واکسیناسیون یا مواجهه قبلی.
2) عوامل ایجاد کننده نتایج منفی کاذب:
□ سرکوب سیستم ایمنی: بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی (HIV، شیم یدرمانی).
□ مصرف آنتی بیوتیک ها: شروع زودرس درمان های آنتی بیوتیکی می تواند مانع از تولید میزان کافی آنتی بادی شود.
□ تفاوت سویه های مختلف بروسلا: تفاوت آنتی ژنی بین سویه های بروسلا مانند (B. melitensis vs. B. abortus) که ممکن است توسط کیت شناسایی نشوند.
□ اثر پروزون (Prozone Effect): مقادیر بسیار بالای آنتی بادی (به ندرت در IgM) که باعث تداخل در تشکیل کمپلکس آنتی ژن-آنتی بادی می شود.
□ اختلالات فنی آزمایش: ذخیره سازی نامناسب نمونه (تخریب آنتی بادی ها به دلیل انجماد و یا ذوب مکرر).
آزمایشگاه گوهردشت آماده ارائه بهترین خدمات برای شما عزیزان میباشد.